Vredesmissie 2015

Bogotá

De metropool Bogotá is even ons verblijf bij aankomst in en vertrek uit Colombia. Op de nabij gelegen heuvel Monserrate kunnen we de uitgestrekte hoofdstad in één blik aanschouwen. In de stad voeren we lobbywerk bij het commissariaat voor de mensenrechten van de VN, de katholieke kerk, het ministerie van binnenlandse zaken en de Belgische ambassade. Overal met onze vraag om de rechten van de Vredesgemeenschap te respecteren. We hebben ook een ontmoeting met twee vrouwen die in het Colombiaanse geweld zoon en echtgenoot verloren. Pilar verloor haar man toen in 1985 de guerrilla-groep M19 het justitiepaleis binnenviel. Maria is één van de moeders van Soache, een buitenwijk van Bogotá. Zij verloor haar zoon omdat die als guerrillero werd bestempeld.

Apartadó

Apartadó, met de wagen gelegen op 30 minuten van de vredesgemeenschap, heeft een vochtig en warm klimaat. We bezoeken er het PBI (Peace Brigade International), een vrijwilligersorganisatie die een beschermende rol biedt aan Colombianen die worden bedreigd door het gewapende conflict. Verder bezoeken we ook de 17e brigade, een militaire basis gestationeerd in Apartadó, waar we een gesprek over de vredesgemeenschap kunnen voeren.

San Josecito & La Union (vredesgemeenschap)

Als we in de vredesgemeenschap arriveren merken we meteen dat mens, dier en natuur hier met elkaar in harmonie leven. San Josécito is één van de gehuchten van de vredesgemeenschap. Er wonen 42 families. We worden er hartelijk ontvangen door de warme inwoners. Op de aangrenzende heuvels zien we hoge antennes die op militaire aanwezigheid wijzen. Ook paramilitairen en guerilleros hebben hun deel in het gewapende conflict in dit deel van Colombia. In het centrum van het gehucht naast de kiosk bevindt zich de begraafplaats met ‘las piedras de la memoria’ oftewel de stenen ven de herinnering, voor elke overledene één. In de kiosk hebben we constructieve meetings met de raad van de vredesgemeenschap. Ook de bestuurlijke comités ontmoeten we er. We worden ingewijd in de verwerking van de lokale cacao en over de produktie van rietsuiker. We ontmoeten de schoolkinderen en hun onderwijzers en merken dat er veel nadruk wordt gelegd op de praktisch kant van het leerproces. Samen met de kinderen praten we over spaarzaam waterverbruik. De aanleg van betonnen vloeren in de woningen wordt getoond. Bomen met vruchten voor medicinaal gebruik groeien in het dorp. En op zondag wordt er gevoetbald op het plaatselijk voetbalveld. De spelers storen zich niet aan de aanwezigheid van 2 parelhoenen op het veld. En soms verzamelen de inwoners in de kiosk waar een avondfilm wordt getoond. Tevens ontmoeten we twee personen die onlangs slachtoffer waren van een schending van de mensenrechten. We vernemen dat een helikopter van de nationale politie crasht op 15 km van ons verblijf. Er zijn 16 dodelijke slachtoffers. Na een stevige wandeltocht bezoeken we ook het gehucht La Union dat deels tot de vredesgemeenschap behoort. Op weg naar dit gehucht merken we dat bij de doortocht in San José de Apartadó de school aan de voet van een heuvel met militaire stellingen ligt. Aangekomen in La Union kunnen we het zweet uit onze laarzen laten vloeien door de hoge vochtigheid. Hier hebben we een gezellige chat met de dorpsbewoners en bezoeken we o.a. de bibliotheek en kweektuin. In de buurt azen multinationals op de aanwezigheid van o.a. steenkool en olie en bedreigen zo de gemeenschap. Een vredige gemeenschap jammer genoeg bedreigt door megaprojecten en een gewapende conflict.

Armenia

In Armenia nemen we samen met een Boliviaanse en Peruviaanse delegatie deel aan het ‘foro sobre naturaleza y no violencia’. Een boeiend 3-daags seminarie over geweldloos verzet en op til zijnde megaprojecten o.a. in de mijnbouw. Ook de situatie van de vredesgemeenschap van San José de Apartadó wordt er geschetst.

Resistencia - 20 jaar vredesgemeenschap - klik hier voor de film

Deze film kwam tot stand met de financiële steun van de provincie Antwerpen. Druk rechtsonder op CC indien de Nederlandse ondertitels niet verschijnen.