2025

Opnieuw richt onze Vredesgemeenschap van San José de Apartadó zich tot de mensheid en de geschiedenis om getuigenis af te leggen over nieuwe feiten van agressie, die zich geconcretiseerd hebben in herhaalde dreigementen van uitroeiing tegen ons proces van solidair te leven, koppig vasthoudend aan de bestemming van op weg te gaan naar de voortdurende opbouw van een meer rechtvaardige wereld.

Al geruime tijd proberen de instellingen van de Colombiaanse Staat, gesteund door de massa informatiemedia, het land en de wereld te overtuigen dat er in Colombia geen paramilitaire groepen meer bestaan.

Die gewapende structuren, die niet wettelijk erkend zijn, ofschoon ze in het geheim samenwerken met alle instellingen en de meest gedurfde straffeloosheid genieten vanwege het gerechtelijk apparaat, want hun rol bestaat erin systematisch misdaden te bedrijven, die de mensheid met de grootste gruwel heeft verafschuwd, vertoonden zich publiekelijk in het verleden als gezellen en beschermelingen van de publieke strijdkrachten, terwijl ze zonder enige schaamte hun eigen uniformen, ruimtes en bewegingen gebruikten, en als vrienden en getolereerd door ondernemers en massacommunicatiemedia.

Maar in de mate dat hun misdaden door internationale rechtbanken veroordeeld werden en hun band met de Staat en het establishment onmogelijk te verbergen was, ontwierpen ze een andere modus operandi, gebaseerd op gecamoufleerde banden met de instellingen, met de ondernemerswereld en met de massa informatiemedia. En gebaseerd op geheime financiering van hun actoren en medeplichtigen door middel van de steun van de drugsmaffia, en op de aanname van ANONIMITET als methode om hun criminaliteit te verbergen.

Binnen deze parameters was het bijvoorbeeld mogelijk dat de CLAN DEL GOLFO, paramilitaire structuur afkomstig uit Urabá, die zijn oorsprong heeft in het gehucht Playa Larga van San José de Apartadó, vandaag beschermd wordt door een burgerbevolking en door regionale staatsinstellingen die haar toelaat praktijken aan te nemen, die in het Strafwetboek als zware delicten worden bestempeld, maar die zij in de routinematige tolerantie hebben geacclimatiseerd als “normale praktijken”, die niemand meer in vraag stelt en geen enkel controleorganisme, noch het Openbaar Ministerie, noch de Politie, noch het leger, noch het Kantoor van de Procureur, noch het Kantoor van de Ombudsman durft zich hiermee bezig houden, omdat ze wantrouwend zouden zijn tegenover de echte machten die hier heersen.

Dank zij deze acclimatisering van de misdaad, is de dagelijkse uitoefening van deze misdaadpraktijken, die duidelijk getypeerd worden in het Strafwetboek, “NORMAAL” geworden. Voor wie bekend is met de wetten en de structuur van het Colombiaanse constitutionele systeem, is dit in strijd met de grondwet en de wetten. Zo maar een groep burgers, niet verkozen via grondwettelijke procedures, kan zich niet de autoriteit toe-eigenen om op deze manier te regeren over wie ze maar willen, kan geen regels uitvinden, ze opleggen, economische bijdragen eisen, sancties opleggen en minder nog met straffen van verbanning of moord, land en goederen in beslag nemen, wapens gebruiken, patrouilleren in territoria met wapens en zo hun wil opleggen. En ze gaan zo ver dat ze beschikken over het leven van wie hen weigeren te gehoorzamen, na hun toevlucht te hebben genomen tot allerlei vormen van intimidatie, en dat allemaal in de naam van een ideologie van de elite of van een “ordening”, die niet verenigbaar is met de rechten en waarborgen, die ooit waren vastgelegd in een grondwettelijke kaderwet, die ondanks de tientallen hervormingen op verzoek van een economisch bevoorrechte en corrupte elite, nog steeds enkele juridische basisbeginselen handhaaft.

Wanneer men voortdurend getuigenissen ontvangt van plattelands- of stadsbewoners, die punctueel de misdaden beschrijven die de permanente praktijk uitmaken van de paramilitairen, wordt om het even wie doodsbang bij het openen van het Strafrechtboek en bij het ontdekken dat minstens 35 artikelen hiervan het criminele gedrag beschrijven dat deel uitmaakt van het dagelijks leven van de paramilitairen en dat de rechterlijke macht zich niet in het minst bezighoudt met het onderzoeken, vervolgen en bestraffen hiervan, en dat de rest van de staatsinstellingen ook maar enig teken geeft iets te doen om deze wervelwind van misdaden te stoppen, waardoor de grote hoop van de slachtoffers in een compleet gebrek aan bescherming achterblijft. En iets dat nog erger is, zulke criminaliteit wordt beschermd door enorme sommen geld. Tegenwoordig worden de Raden voor Gemeentelijke Actie verleid met ontzaglijke steekpenningen om hen het zwijgen op te leggen en om de plannen van het paramilitarisme op hun grondgebied te ondersteunen.

Het is duidelijk dat de benaming PARAMILITAIREN al zijn etymologische legitimiteit bewaart, want haar beslissende macht is gebaseerd op gewapend - militair – optreden, ofschoon de legaliteit van een dergelijk gebruik van wapens enkel ‘de facto’ is, en niet ‘de jure’ of ‘de derecho’, maar de macht hiervan wordt gegeven door de tolerantie van de instellingen van de legaliteit.

De feiten waarvan we vandaag getuigenis willen afleggen zijn de volgende:

Op maandag 6 januari 2025 kregen we kennis van nieuwe bedreigingen en van een plan om sommige leiders van onze Vredesgemeenschap te vermoorden. Dit plan is ontworpen om het uit te voeren en het nadien te laten begrijpen als een poging om te stelen, waardoor het wordt geïsoleerd van de regionale en lokale context.

Op maandag 13 januari 2025 kreeg onze Gemeenschap kennis van een oproep aan de bewoners van de regio voor een bijeenkomst op 15 januari in het gehucht La Esperanza, van ons district van San José de Apartadó, waar meerdere mensen aanwezig zouden zijn. De centrale kwestie zou zijn: opnieuw de noodzaak aan te kaarten om een weg aan te leggen in het gehucht La Esperanza die tegelijk onze privé-eigendom LAS DELICIAS aantast. We moeten eraan herinneren dat de aanstokers van de weg, reeds geruime tijd, op ons redelijk verzet tegen de aanleg van deze weg, antwoordden met beledigingen, aanvallen, berovingen, vernielingen, het aankondigen van bloedvergieten en de vervulling hiervan in buitengerechtelijke executies, die in maart 2024 werden uitgevoerd. Het lijkt erop dat de aandrang om ons uit te roeien niet ophoudt.

Op zondag 19 januari 2025 benaderde een inwoner van de zone ons om ons te laten weten dat in sommige gehuchten van het district een opeising en uitnodiging aan de burgerbevolking circuleerde, via sociale netwerken en groepen, om ons stuk grond Las Delicias, privé-eigendom van onze Vredesgemeenschap binnen te dringen. Ze bevestigden dat ze het moe zijn op weg te gaan en dat het dringend is dat de weg doorloopt tot La Esperanza. Deze aansporing heeft tot doel opnieuw draden, poorten en hekken te breken en de weg aan te leggen boven iedereen die zich er tegen verzet.

Op vrijdag 24 januari 2025 werden verschillende personen die wonen in de Cañon de Mulatos op een vergadering bijeengeroepen door paramilitairen die controle uitoefenen in de zone. In deze vergadering gaven de paramilitairen te kennen dat het verboden is voedselgewassen te telen op gronden die groter zijn dan 1 hectare. Op dezelfde wijze kondigden ze de tarieven aan of de hoeveelheid geld dat ieder gehucht moet bijdragen aan de aanleg van wegen in de gehuchten. Deze tarieven opgelegd door de paramilitairen schommelen tussen 10 en 30 miljoen pesos (= 226,00 Euro en 678,00 Euros) die door sommige gehuchten verplicht moeten bijgedragen worden aan deze weg. Volgens de paramilitairen zorgen zij voor de machines en de operatoren en de burgerbevolking moet zorgen voor de brandstof van deze machines. De paramilitairen kondigden aan sommige burgers aan dat, in het geval van de Vredesgemeenschap, het bevel luidt dat “dat geen enkele burger zich met de hoerenjonggemeenschap mag inlaten, dat ze alles al afgesproken hadden om ze uit te roeien en van de planeet weg te wissen.”

Op donderdag 30 januari 2025 kreeg onze Gemeenschap kennis van een plan opgesteld door de paramilitairen om onze nederzetting van San Josecito af te branden en deze brand te doen doorgaan als een gewapende binnendringing door een niet-geïdentificeerde groep.

Op woensdag 5 februari 2025 kregen we uitgebreide en voldoende kennis waarbij, in een mededeling, een bekende paramilitair informatie ontving van een derde partij, waarin de bewegingen van GERMÁN GRACIANO, de Wettelijke Vertegenwoordiger van onze Vredesgemeenschap.

Op zaterdag 8 februari 2025 kwam men te weten dat sommige bewoners met banden met het paramilitarisme als argument gebruiken dat de Vredesgemeenschap hen bedreigt om beschermingsprogramma’s aan te vragen bij de UNP (Nationale Eenheid voor Bescherming), onder het voorwendsel dat gewapende groepen vanuit een van onze nederzettingen van de Vredesgemeenschap, zoals deze van San Josecito, vertrekken en operaties uitvoeren die het dorpscentrum van San José treffen en nadien langs de rivier naar beneden gaan en zich verstoppen in onze nederzetting. Een dergelijke belediging kan niet grover en perverser zijn , aangezien veel van onze zorgvuldig bewaakte principes, waarbij zij die ze overtreden worden gestraft, absoluut in strijd zijn met dergelijke smadelijke laster.

Op vrijdag 14 februari 2025 hielden de paramilitairen in het Chontalito-gebied van San José de Apartadó een bijeenkomst met personen met banden met de Raden voor Gemeentelijke Actie van de zone om hun noodzakelijke economische samenwerking voor te stellen voor de aanleg van wegen in verschillende gehuchten van het district, waaronder opnieuw die welke de boerderij Las Delicias van het gehucht La Esperanza, eigendom van onze Vredesgemeenschap, zou doorkruisen, waar het paramilitarisme reeds verschillende mensenlevens had geëist, door ons te verzetten tegen de aanleg van illegale wegen, die het leefmilieu vernietigen, die gepland zijn in dienst van multinationals van de mijnbouw, die aangelegd zijn met buitensporige en illegale belastingen, die uitgevoerd zijn met militaire machinerie in nauwe samenwerking met de planning gedefinieerd door de bevolking die onderworpen is aan het paramilitarisme , zonder enige democratische participatie. Terwijl het paramilitarisme de raden probeerde te overtuigen van deze collaboratie met hun illegale wegenplan, verplichten ze reeds dagenlang in het gehucht La Balsa, op de plek Batea, elk voertuig of moto die tussen Apartadó en San José rijdt, om een buitensporige tol te betalen voor de zogezegde reparatie van een weg, die door de Gemeente in de steek werd gelaten, een reparatie die ook niet geverifieerd kan worden. Geconfronteerd met deze eisen om buitensporige bedragen op te leggen aan de eenvoudige boerenbevolking van San José de Apartadó, voelen veel bewoners angst en beklemming omdat ze zich verplicht zien om aan dit bevel deel te nemen of dat ze anders uit de regio zouden verdreven worden, aldus de paramilitairen.

Op zondag 16 februari 2025, op het moment dat een internationale delegatie binnenkwam in onze gemeenschappelijke nederzetting van San Josecito, stopten drie personen, die zich per moto verplaatsten, recht tegenover onze nederzetting en ze bevestigden “het is pure guerrilla die hier toekomt”.

We delen deze getuigenis met hen die solidair met ons zijn geweest, op het moment dat er 11 maanden zijn verstreken sinds het laatste bloedbad, dat onze Vredesgemeenschap heeft geleden in het gehucht La Esperanza. Wij zijn verontwaardigd over de straffeloosheid, waarin deze nieuwe misdaad tegen de menselijkheid verblijft, omdat ze deel uitmaakt van een systematische macro-misdaad, die nu al 28 jaar straffeloos blijft. De weg die het Openbaar Ministerie heeft afgelegd om dit te onderzoeken, gebaseerd op de klassieke methoden die enkel straffeloze effecten heeft opgeleverd in verschillende decennia, overtuigt ons absoluut niet: het ondervragen en het woedend optreden tegen de slachtoffers en niet tegen de daders; zich steunen op getuigenissen die het meest manipuleerbaar zijn, hetzij door omkoping of bedreiging, en het leveren van zogenaamd technische, maar geïmproviseerde en gebrekkige, bewijzen. Vandaar dat er geen minimum voorwaarden voor onze samenwerking gegeven worden, minder nog wanneer er honderden en honderden gruwelijke misdaden, zonder enige gerechtigheid of opheldering blijven.

Ze zullen een einde kunnen maken aan ons leven, maar nooit aan onze stem die schreeuwt om waarheid te midden van een zee van straffeloosheid.